فیزیوتراپی مینیسک زانو

جراحت های مینیسک یکی از شایع ترین جراحت ها ی زانو است فیزیوتراپی مینیسک زانو یکی از راه های تشخیص و درمان جراحت های مینیسک زانو است که دو نوع جراحت زانو وجود دارد:

آسیب هایی که بر اثر یک حادثه اتفاق می افتند و آسیب هایی که در اثر فرسودگی ایجاد می شوند و این به این معنی است که هم افراد سالخورده و هم جوانان ممکن است دچار این آسیب شوند.

مینیسک زانو چیست؟

مفصل اصلی زانو دو سطح مفصلی اصلی دارد: فمور و تیبیا.

تیبیا مسطح است در حالی که فمور انحناهایی دارد و این به این معنی است که آنها به خود به خود نمی توانند مفصل را به خوبی کنترل کنند.

در نتیجه پایداری مفصل بستگی به  دو منیسک گوه شکل و دو رباط صلیبی دارد.

منیسک سطح مفصل را افزایش می دهد و این  برای توزیع یکنواخت فشار بر روی زانو مفید است.

منیسک ها ساختار هایی از غضروف های لیفی (فیبری) هستند که فیبرهایی قوی دارند که در اطراف زانو کشیده شده اند تا باعث مستحکم شدن زانو و جلوگیری از شکستگی طولی زانو شوند.

داشتن ذخیره خونی در روند بهبودی جراحت های منیسک موثر است_ فقط قسمت های خارجی منیسک ذخیره خونی دارند.

در نتیجه در منیسک دو قسمت مجزا وجود دارد، ناحیه ی قرمز- قرمز که در آن رگ های خونی وجود دارند ( و ذخیره خونی دارد) و ناحیه سفید _ سفید که در آن رگی وجود ندارد.

در صورتی که در ناحیه سفید-سفید پارگی رخ  دهد، احتمال کمی وجود دارد که بدن در آن ناحیه واکنش خود ترمیمی از خود نشان دهد.

در افراد جوانتر جراحت های منیسک معمولا هنگام ورزش کردن رخ می دهند و معمولا زمانی اتفاق می افتند که  فرد بعد از پریدن بر روی زانویی که کمی خم شده است، فرود می آید.

پارگی های کوچکی که در ناحیه قرمز رخ می دهند بعد از مدت کوتاهی (کمتر از سه ماه) به خودی خود التیام می یابند.

در افراد مسن تر، پارگی ها ممکن است در نتیجه فرسودگی و فشار های وارد شده بر زانو اتفاق بیفتند.

علائم آسیب های مینیسک زانو

زمانی که احتمال آسیب دیدگی منیسک  مطرح باشد، پیچ خوردگی های مکرر و دردناک زانو، هنگام خم کردن آن معمولا نشانه هایی از وجود این آسیب دیدگی هستند.

صدا دادن زانو یا قفل شدن مفصل زانو نیز از علائم دیگر این آسیب دیدگی هستند.

مشاهده این علائم همراه با درد در اطراف مفصل زانو و تورم آن ناحیه دلایل کافی را برای فیزیوتراپیست ها فراهم می کنند تا بررسی ها و معاینات بیشتری را انجام دهند.

پارگی های مینیسک چگونه درمان می شوند؟

در وهله اول  باید مشخص شود که آیا پارگی پایدار است یا ناپایدار.

اگر زانو قفل شود یا فرد ضربه ها و جهش های دردناکی را درون زانویش احساس کند، زانو ناپایدار در نظر گرفته می شود و معمولا در این موارد مراجعه به یک متخصص ارتوپدی توصیه می شود.

همیشه بحث هایی درباره چگونگی درمان جراحت های پایدار منیسک وجود داشته است.

دو گزینه برای درمان این جراحت ها وجود دارد: جراحی یا درمان های محافظه کارانه.

بهترین راه برای پایان دادن به این بحث انجام یک تحقیق مناسب است.

در مطالعه ای که در سال ۲۰۱۲ انجام شد، در طول ۶ ماه، دو سال و۵ سال، نتایج حاصل از درمان های انجام شده به دو روش جراحی و محافظه کارانه  با یکدیگر مقایسه شدند و آنها دریافتند که هر دو گروه بهبود پیدا کردند و با توجه به معیارهای آنها تفاوتی بین دو گروه وجود نداشته است.

مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۳ و در طول ۶ ماه برای مینیسک زانو انجام شد نیز این نتیجه را تایید می کرد.

در مطالعه دیگری نتیجه گرفته شد که برای پارگی هایی که در اثر فرسودگی در منیسک میانی اتفاق می افتند، نتایج درمان هایی که در آنها روش های غیر جراحی و تقویت منیسک به کار گرفته می شوند، به همان خوبی نتایجی است که از عمل جراحی مینیسکتومی (جراحی برداشتن غضروف) حاصل می شود.

در نهایت در هر کدام از این  مطالعات  از فاکتور های متغیر زیادی استفاده شده است، اما ماساژ روشی است که استفاده از آن در توانبخشی منیسک حتمی است.

همانطور که قبلا گفته شد، پارگی هایی که در قسمت خارجی منیسک ایجاد می شوند، می توانند التیام پیدا کنند و فیزیوتراپی می تواند با انجام فعالیت هایی برای تقویت زانو و برای نظارت بر وضعیت بیمار در تمام مدت و در طول مراحل مختلف بهبودی کمک کند تا روند بهبودی به بهترین شکل ممکن انجام شود.

این روند بهبودی معمولا باید کمتر از ۳ ماه طول بکشد.

پارگی در قسمت های قرمز- سفید یا سفید-سفید به خودی خود به خوبی بهبود پیدا نمی کنند و تغییرات ساختاری در منیسک بر روی عملکرد منیسک که همان جذب شوک و توزیع یکنواخت فشار ها است تاثیر می گذارد.

فیزیوتراپی برای مینیسک زانو

فیزیوتراپی مینیسک زانو معمولا بلافاصله بعد از ایجاد آسیب شروع می شود

بهترین راه برای جلوگیری از جراحی مینیسک زانو، انجام یک برنامه جامع توانبخشی و ورزشی برای آسیب مینیسک زانو می باشد  که شامل تقویت عضلات ساق پا، تمرینات تعادلی و افزایش حس عمقی و همچنین تمرینات مرتبط با چابکی و افزایش توانایی عملکردی در آن ورزش خاص می باشد.

فیزیوتراپیست شما یک متخصص در تجویز تمرینات مخصوص پارگی مینیسک زانو می باشد.

ما در فیزیوتراپی پیشرفته دایان سعی خواهیم کرد با ورزش درمانی و درمانهای دستی و استفاده از جدیدترین دستگاههای روز دنیا همانند لیزر درمانی پرتوان، مگنت درمانی (مغناطیس درمانی)، طب سوزنی و درای نیدلینگ، الکتروتراپی، شاک ویو درمانی، ایرکامپرشن، کینزیوتیپینگ، بیوفیدبک ورزشکاران، ماشاژ درمانی، تجویز ارتز های زانو و… در فیزیوتراپی مینیسک زانو به بهبودی سریعتر شما کمک خواهیم کرد.

گزینه های جراحی

در جراحی هایی که در سال های اخیر انجام می شد، در رویه هایی که منیسکتومی جزئی نام دارد، خیلی سریع قسمت هایی از منیسک پاره شده برداشته می شد.

این کار روشی سریع برای بر طرف کردن علائم جراحت های منیسک است، اما حالا به نظر می رسد که با برداشتن قسمتی از منیسک، قسمت مهمی از زانو برداشته می شود.

همانطور که از آناتومی زانو پیداست، منیسک نقش مهمی را در عملکرد زانو بازی می کند، مانند تحمل فشار وزن، جذب شوک و پایدار نگه داشتن ساختار زانو.

آنها همچنین ممکن است نقشی را در نرم کردن مفصل زانو، تقویت و تغذیه زانو و حس عمقی (حس آگاهی از محل قرار گرفتن اندام های بدن) زانو داشته باشند.

مطالعات نشان داده اند که در بسیاری از موارد هر چقدر که قسمت بیشتری از منیسک برداشته شود، احتمال دچار شدن به آرتروز زانو افزایش پیدا می کند.

اما همیشه اینگونه نبوده است و مطالعات دیگری نیز وجود داشته اند که مشخص کرده اند که چه عواملی ممکن است در به وجود آمدن نتایج مشخصی نقش داشته باشند.

برای مثال، تغییراتی که از قبل در اثر فرسودگی در سطح مفصل ایجاد شده اند، موجب می شوند که به احمال زیاد بعد از عمل جراحی منیسکتومی نتایج دلخواه حاصل نشوند.

به طور کلی، کمتر از ۴۰ سال داشتن، مشاهده علائم برای کمتر از یک سال و نداشتن علائم مربوط به مشکلات استخوان کشکک و دیگر مشکلات ساختاری، عوامل پیش بینی کننده خوبی هستند.

اسکن مینیسک زانو

نکته قابل توجه دیگری که درباره این مشکل وجود دارد این است که پارگی های منیسک ممکن است بدون درد باشند و حتی اگر اسکن ها این پارگی ها را نشان دهند، آنها  لزوما باعث درد نمی شوند.

در مطالعه ای که در سال ۲۰۰۳ انجام شد، ۱۰۰ نفر از بیمارانی که مشکوک به داشتن پارگی منیسک بودند اسکن  MRI انجام دادند.

۵۷ بیمار پارگی های منیسکی داشتند که مرتبط با علائم مشکلات زانویشان بود و ۳۶ پارگی منیسک در زانوهایی مشاهده شد که هیچ گونه علائمی نداشتند.

نتیجه ای که آنها از این مطالعه گرفتند این بود که در اکثر موارد، در صورتی که پارگی ها افقی و اریب باشند ممکن است علائمی در زانوها وجود داشته باشند و یا نداشته باشند.

بنابراین، پارگی های منیسک ممکن است ربطی به درد زانو نداشته باشند.

درد زانو ممکن است در نتیجه ترکیبی از نابه هنجاری ها در رباط هایی که در همسایگی هم هستند، باشد و همچنین ممکن است در اثر نا به هنجاری در ساختارهای بافت های نرم اطراف مفصل زانو ایجاد شود.

البته به ندرت اتفاق می افتد که زانویی که بافت های نرم اطراف آن حالت نرمالی نداشته باشند، علائمی را از خود نشان ندهد. پارگی هایی که در اثر حادثه به وجود می آیند بیشتر برای کسانی که سن بالایی دارند اتفاق می افتد.

در نتیجه، اگر احتمال می دهید که پارگی منیسک دارید، بگذارید یک فیزیوتراپیست یا یک متخصص دیگر در حوزه پزشکی آن را معاینه کند.

آنها می توانند مشخص کنند که آیا پارگی پایدار است و یا ناپایدار و می توانند به شما توصیه های مخصوصی بکنند تا  بتوانید براساس شرحی که از وضعییت تان  ارائه می دهید، مشکلاتتان را به بهترین شکل مدیریت کنید.

برای جراحت های پایدار مینیسک معمولا برای سه ماه اول کنترل محافظه کارانه (شامل ورزش های فیزیوتراپی) توصیه می شود و در اغلب موارد انتظار می رود که نتایج خوبی حاصل شود.

0 0 رای ها
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
دیدن همه ی کامنت ها